प्रारब्ध संचित विठ्ठलदैवत । कुळीं उगवत भाग्ययोगें ॥ १ ॥

तें रूप पंढरी उभें असे सानें । त्रिभुवनध्यान वेधियेले ॥ २ ॥

उगवली ज्योति प्रभा पैं फाकती । नाहीं दीनराती पंढरीये ॥ ३ ॥

प्रभात हरपे सायंकाळ लोपे । दिननिशी लोपे विठ्ठलप्रभा ॥ ४ ॥

पृथ्वी हे ढिसाळ वायु व्योमफळ । सेविती अढळ जोडती रया ॥ ५ ॥

निवृत्ति सप्रेम जोडती सर्व काळ । पंढरी ये राम विश्रामले ॥ ६ ॥