महागणपते: स्तोत्रं सकाम: प्रजपन्‌ इदम्‌ ॥१९०॥
इच्छया सकलान्‌ भोगान्‌ उपभुज्य इह पार्थिवान्‌ ।
मनोरथफलै: दिव्यै: व्योमयानै: मनोरमै: ॥१९१॥
चन्द्रेन्द्र भास्कर उपेन्द्र ब्रह्म शर्वादि सद्‌मसु ।
कामरूप: कामगति: कामत: विचरन्‌ इह ॥१९२॥
भुक्त्वा यथा ईप्सितान्‌ भोगान्‌ अभीष्टान्‌ सह बन्धुभि: ।
गणेश अनुचर: भूत्वा महागणपते: प्रिय: ॥१९३॥
नन्दीश्वरादिसानन्दी नन्दित: सकलै: गणै: ।
शिवाभ्यां कृपया पुत्र निर्विशेषं च लालित: ॥१९४॥
शिवभक्त: पूर्णकाम: गणेश्वरवरात्‌ पुन: ।
जातिस्मर: धर्मपर: सार्वभौमो अभिजायते ॥१९५॥
ज्याला काही इच्छा असते त्याने महागणपतिच्या या स्तोत्राचा जप केला असता त्यास या इहलोकात त्याने इच्छिलेले सर्व ऐहिक भोग याच जन्मी भोगून तो मनोरथफलस्वरूप दिव्य व मनोरम विमानांच्या योगाने चन्द्र इन्द्र भास्कर, उपेन्द्र, ब्रह्मदेव, रुद्र इत्यादिकांच्या गृही जातो. पहिजे त्या रुपात, पाहिजे त्या गतीने यथेच्छ फिरणारा तो भाग्यवान्‌ अतिप्रिय बांधवांसह यथेष्ट भोग भोगून गणपतीस प्रिय असा गणेशाचा अनुयायी होतो. नन्दीश्वर वगैरेसारखाच जो आनंदी आहे असा सर्व गणांनी ज्यास संतुष्ट केले आहे, शिव व पार्वती यांच्या कृपेने पुत्राप्रमाणे ज्याचे लालन केले आहे, जो शिवभवक्त गणपतिच्या कृपेमुळे पूर्णकाम होऊन पूर्वीच्या सर्व जन्मांचे स्मरण राहून तो धार्मिक व सावभौम राजा होऊन पुनरपि जन्मास येतो. ॥१८९-१९५॥