संकल्पांचे वनीं कोंडावला जीव । तृष्णेचे कुंपणीं भांबावला ॥१॥
काम क्रोध लोभ मद तो मत्सर । वनचर हिंस्त्र भयंकर ॥२॥
आशा भूतावळीं वेष्टियेलें दाट । आंत ना बाहेर सूचे वाट ॥३॥
पंचाक्षरीं आला सद्गुरु सदैव । दिला सोहंमंत्र प्रेमभावें ॥४॥
अभ्यासें आटिलें द्वैत देहभान। लया गेलें पूर्ण मीतूंपण ॥५॥
जेथें जाय मन तेथें समाधान । अंतर्बाह्य एक नारायण ॥६॥
जाणें येणें सर्व खुंटलें मायिक । आत्माराम दिसे सर्व एक ॥७॥
संकल्पांचें रान निःशेष जाहलें । जन्मकर्म सर्व दग्ध केलें ॥८॥
सर्वांला मारुनी एकचि उरला । एकसर्वभाव मावळला ॥९॥
सातां पैल ’रङग’ अरुप देखिला । अस्तोदयभाव लया गेला ॥१०॥