केव्हां घेशी दाद ऐकशी फिर्याद । अर्भकाचा नाद पुरवी वेगें ॥१॥

बाल मागे चंद्र माता हसे सांद्र । सर्व सुख केन्द्र स्तन्य देई ॥२॥

भूलवोनी छंद करी सुखकंद । उमजल्या मंद आप होई ॥३॥

तैशी नारायणा करावी करुणा । तारा हीना दीना ’पांडुरंगा’ ॥४॥