१.
अहो सदाशिवा । देसी भुक्ति मुक्ति भावा ॥१॥
क-रावी ते तुझी सेवा । ऐसें धरावें या जीवा ॥२॥
नामा ह्मणे महा-देवा । चुकवीं चौर्‍यांशींचा हेवा ॥३॥

२.
बरवें गा शंकरा नाम तुझें । हरहर बरवे गा देवा नाम तुझें ॥१॥
गाईल्या ऐकिल्या होय वैष्णवा गती । रामनामें तरले नेणों किती ॥२॥
ऐसा सदा आनंद राउळीं । विष्णुदास नामा पंढरपुरीं ॥३॥

३.
साठीसहस्र विघ्नांवरी । शिवनाम पंचाक्षरी ॥१॥
तो राजा देखेन । पर्वतु जेथें असे मल्लिकार्जुन ॥२॥
भक्तिभावाचें अंजन । साधावया निधान ॥३॥
मन मारूनि देईन बळी । साधा-वया चंद्रमौळी ॥४॥
भ्रांति पाटा फिटला । शिव मार्ग देखिला ॥५॥
विष्णुदास नामा पायाळ भला । तेणें मलयानिळ देखिला ॥६॥

४.
सदा सोमवारीं विभूति लावूनि शिरीं । तुमच्या मं-दिरीं आलाप करीं ॥१॥
शंकर त्रिपुरारी हरि उच्चारी । म्हणती षडाक्षरी पावें मज ॥२॥
ॐनम: शिवाय हरहर जय जय । नाहीं भवभय तुझेनि  नामें ॥३॥
करिती शिवरात्री वाहाती बेलपत्री । प्रगत होऊनि गाती भक्तिभावें ॥४॥
बोलती सत्कीर्ति जिंतिलें पवित्रीं । हरहर नाम मंत्रीं तुज पूजिती ॥५॥
रुद्राक्षाच्या माळा घालूनियां गळां । तो तुह्मां जवळां सर्व मान्य ॥६॥
शिवशंभु भोळा बहुतां पुण्ये जोडला । पावे जाश्वनीळा ह्मणे नामा ॥७॥