शरीर सोकलें देखिलिया सुखा । कदान्न तें मुखा रुचि नेदी ॥१॥

आतां दोहीं पक्षीं लाविलें लांच्छन । देव भक्तपण लाजविलें ॥२॥

महत्वाची पायीं पडली शृंखळा । बांधविला गळा स्नेहा हातीं ॥३॥

तुका म्हणे झाला अवगुणाचा थारा । वाढविली निद्रा आळस बहु ॥४॥