आतां मज लोक सुखें निंदा अक्रु । म्हणती विचारु सांडियेला ॥१॥

होय तो कारण करावा विचार । काय भडीभार करुं देवा ॥२॥

तुका म्हणे काय करुं लापणिक । जनाचार सुख नाशवंत ॥३॥