फटकळ आम्ही विष्णुदास जगीं । लागों नेदूं अंगीं पापपुण्य ॥१॥

निर्भय अंतरीं सदा सर्व काळ । घेतला सकळ भार माथां ॥२॥

बळिवंत ज्यानें रचिलें सकळ । आम्हा त्याचें बळ अंकितांसी ॥३॥

तुका म्हणे आम्ही देखतचि नाहीं । देवावीण कांहीं दुसरें तें ॥४॥