जेथें तेथें तूं सर्वां घटीं व्यापक । नाहीं ठाव एक रिता कोठें ॥१॥

ऐसा असोनियां माझिया संचिता । डोळां कां अनंता न पडसी ॥२॥

आग लागो माझ्या ऐसिया अदृष्टा । धिक मी करंटा जन्मा आलों ॥३॥

तुका म्हणे काय करावें न कळे । हृदय माझें जळे भेटीसाठीं ॥४॥