आतां नाहीं आतां एकचि मोहरा । पासोनी अंधारा दुरी झालों ॥१॥

साक्षित्वें त्या झालों गुणाचा देखणा । करी नारायणा तरी खरें ॥२॥

आठव विसरु पडियेला मागें । आले तेचि भागें यत्‍न केले ॥३॥

तुका म्हणे माझा विनोद देवासी । आम्ही तुम्हा ऐसीं दोन्ही नव्हों ॥४॥