माझें पूर्वपुण्य विठोबाचे पाय । करील तें होय पांडुरंग ॥१॥

बळिवंत त्याचा त्रिभुवनीं ठसा । करिल आकाशा चवघडी ॥२॥

सप्तही सागर जयाचे अंगुष्टीं । त्यासी आटाआटी कासयाची ॥३॥

तुका म्हणे राव धरी हातीं रंक । आपें सम तुक दाखवी तो ॥४॥