जेणें सांडिला संसार । तयावरी माया फार ॥१॥

धांवे चाले मागे मागें । सुख दुःख सोशी अंगें ॥२॥

ज्याणें घ्यावें नाम । त्याचें करावें तें काम ॥३॥

तुका म्हणे भोळी । विठ्ठल कृपेची कोंवळी ॥४॥