बहुतां जीवांचा केलासे उद्धार । बहुतां आधार नाम तुझे ॥१॥

करितांही वेंच सरलेंचि नाहीं । आहे तें अक्षयी जैसें तैसें ॥२॥

घेतां नलगेचि अंतपार कोणा । वसे अंतःकरणीं अणुरेणु ॥३॥

ठाकी होय जीवा तैसा गाऊं गीतीं । मना उपरति होय तेथें ॥४॥

तुका म्हणे प्राणासवें साठी नेम । धूप दीप नाम कृष्ण हरि ॥५॥