हरिजनीं प्राण विकली हे काया । अंकिला मी तयां घरी झालों ॥१॥

म्हणियें सत्वर करीन सांगतां । घेईन मी देतां शेष त्यांचें ॥२॥

आस करुनियां राहेन अंगणीं । उच्छिष्टाची धणी घ्यावयासी ॥३॥

चालतां ते मार्गीं चरणींचे रज । उडती सहज घेईन ते ॥४॥

दुरी त्यापासूनी नवजें दवडितां । तुका म्हणे लाता घेइन अंगीं ॥५॥