नरदेहा यावें हरिदास व्हावें । तेणें चुकवावें जन्ममरण ॥१॥

नाहीं तरी वायां शिणविली माय । नरकासी जाय जन्मोजन्मीं ॥२॥

तीर्थव्रतदान देवाचें पूजन । ऐसें हें साधन साधकाचें ॥३॥

तुका म्हणे मुखीं नित्य म्हणे हरि । तया सुखा सरी नाहीं पार ॥४॥