कथेसी बैसुनी संसाराच्या गोष्टी । चांडाळ तो दृष्टी नको येथें ॥१॥

चंचल कराल अति खोडकरी । तेही पापें थोरी नको येथें ॥२॥

तुका म्हणे भोळे भाविकांचे पायीं । ठाव मज देईं पांडुरंगा ॥३॥