शब्दीं गौरवीत वाणी । भाव आंत वरी दोनी ॥१॥

शोभे तरीच हे वेडी । नग्न होय धडफुडी ॥२॥

नाहीं जीवित्वाची आस्था । लज्जा भय शंका चित्ता ॥३॥

काय न पाहों आणिकां । मागें दुजें म्हणे तुका ॥४॥