कौतुकाची वाणी बोलूं तुज लाडें । आरुष वांकुडें करुनी मुख ॥१॥

दुजेपणीं भाव नाहीं हे आशंका । जननी बाळकामध्यें भेद ॥२॥

सलगी दुरुनी जवळी पाचारुं । धावोनियां करुं अंगसंग ॥३॥

धरुनी पाउलें मागतों भातुकें । आवडीचें निकें प्रेमसुख ॥४॥

तुका म्हणे तुज आमुचीच गोडी । ऐसी हे आवडी कळों आली ॥५॥