भक्तीचें तें सुख नेणवे आणिकां । पंडित वाचकां ज्ञानियांसी ॥१॥

उदंड अक्षरें केली भरोवरी । परि तें वर्म दुरी विठोबाचें ॥२॥

बहु जरी शहाणे झाले तर्कवंत । नेणवेचि अंत विठोबाचा ॥३॥

तुका म्हणे नाहीं भोळेपणाविण । जाणीव ते सीण रितें माप ॥४॥