असो वाट पाहें कांहीं निरोप कां मूळ । कां हे कळवळ तुज उमटेच ना ॥१॥

अवो पांडुरंगे पंढरीचे निवासे । लाउनियां आसे चाळवुनी ठेविलें ॥२॥

काय जन्मा येउनियां केली म्या जोडी । ऐसे घडीघडी जीवा येतें आठवूं ॥३॥

तुका म्हणें खरा पावेंच ना विभाग । धिःकारितें जग हेंचि लाहें हिसोबें ॥४॥