झेडुग्याचे आळां अवघीं चिपाडें । येथें काय गोडें निवडावीं ॥१॥

संवसार भ्रमें परमार्थ जोडे । ऐसें घडे जाणते हो ॥२॥

ढेंकणाचे बाजे सुखाची कल्पना । मूर्खत्व वचना येईल त्या ॥३॥

तुका म्हणे मद्य सांडवी लंगोटी । शिकविला शेवटीं विचारु त्या ॥४॥