मायाबापापुढें बाळकाचा घात । आपणा देखत होऊं नेदी ॥१॥

काय मनीं चिंता वाहूं भय धाक । काय नव्हे एक तुझे हातीं ॥२॥

वर्म जाणे त्याच्या हिताचे उपाय । तान्ह भूक वाहे कडे खांदीं ॥३॥

तुका म्हणे तूं गा कृपावंत भारी । ऐसें मज हरी कळों आलें ॥४॥