माझियेच वेळे घेतली कां खोळ । झालासी केवळ अबोलणा ॥१॥

लपविलें रुप ने देखें नयनीं । पाळिसी चोरुनी चराचर ॥२॥

अन्यायाचा राग न कळे मानसीं । तरी न बोलसी विठ्ठला रे ॥३॥

रोगेजोनी तरी बोलें नारायणा । लागतों चरणा तुका म्हणे ॥४॥