झालों उतराई । चित्त ठेउनियां पायीं ॥१॥

परी खोटा केशीराजा । अंत न कळेचि तुझा ॥२॥

आम्ही सर्वस्वें उदार । तुज देउनियां धीर ॥३॥

इंद्रियांची होळी । दिला संवसार बळी ॥४॥

न पडे विसर । तुझा आम्हा निरंतर ॥५॥

प्रेम एका साठीं । तुका म्हणे तीच गांठी ॥६॥