पैल दिसतें श्रीमुख । तान हरपली भूक ॥१॥

पहा पहा डोळेभरी । मूर्ति सांवळी गोजिरी ॥२॥

रविशशि ज्याच्या कळा । तो हा मदनाचा पुतळा ॥३॥

तुका म्हणे वर्णूं काई । घेतों अलाईबलाई ॥४॥