भजन - ६१
ये बोल बोल रे कन्हैया ! बोल एकदा ।
अंतरिचा भेद सख्या ! खोल एकदा ॥धृ॥
तुज भेटण्यास माझा, जीव भुकेला ।
दुःख हे अती विरहे, सांगु कुणाला ? ।
मनी डोल डोल रे कन्हैया ! बोल एकदा ॥१॥
कोणि ना तुझ्याविण या, प्रेमि जिवाचा ।
न्याहाळुनि पहा अमुच्या, भाव मनाचा ।
बोल एकदा तरि ते ! बोल एकदा ॥२॥
संसार तुझ्या नामे, सोडला हरी ! ।
सौभाग्य तुझे ल्यावे, ही आस अंतरी ।
तुकड्याची हाक घे कन्हैया ! बोल एकदा ॥३॥
भजन - ६२
हस एकदा तरी हस रे ! कुंजविहारी ! ।
त्या गोजिर्या रुपाची मज लागु दे तारी ॥धृ॥
कंठात वैजयंती, कानात कुंडले ती ।
शिरी मोरमुकुट झळके, किति केस कुरळ देती ।
किति गोड नेत्र हे, अधरी सुरस बांसरी ॥१॥
बघताचि तुझी वाट जिव हा, वेड्यापरी ।
बेचैन सदा राही, मन वृत्ति बावरी ।
दिसलास तसा बोल सख्या ! एकदा तरी ॥२॥
मन बावरे अता हे तव ध्यान सोडि ना ।
बस जन्मजन्मिचीही, ती हरलि कल्पना ।
तुकड्यास पदी घे आपुल्या, आस कर पुरी ॥३॥
भजन - ६३
मन बावरे तुझ्या विरहे, काही सुचेना ।
जिव घाबरी अती भ्रमरा-परिस, बसेना ॥धृ॥
'असशी कुठे तू हरी ?' ही चिंतना अती ।
'कुणि भेटवील का ?' म्हणुनी भटकते मती ॥१॥
काशी नि द्वारका करुनी, तीर्थ फिरुनी ।
चारीहि धाम हे पहाता, ना दिसे कुणी ।
मनि शांति ना जरा दिसते, नेत्र फसेना ॥२॥
कुणि संत, साधुही वदती, जवळची हरी ।
पहा ज्ञान-दिवा लावुनिया, हृदय-मंदिरी ।
नच मार्ग मिळे हा दृढ या, व्हावया मना ॥३॥
ये भेटे सख्या ! पतितासी, रुक्मिणी-वरा !
तू सर्वसाक्षि हे कळले, तुजचि श्रीधरा !
तुकड्याची आस ही पुरवी, देइ दर्शना ॥४॥
भजन - ६४
कुणि सांगिता पता हरिच्या, गावि जावया ।
मन बावरे सदा फिरते, त्यासि पहावया ॥धृ॥
म्हणताति संतही देती, मार्ग दावुनी ।
इतुका करा उपकार, तया भेटवा कुणी ।
अर्पीन तुम्हापायि तनू, भेट घ्यावया ॥१॥
रानी वनी कुणी फिरती, लाभण्या रुपा ।
दरी-खोरी कुणी फिरती, लाभण्या रुपा ।
परि दूर हरि हा न दिसे, कष्ट करुनिया ॥२॥
कुणि सांगती जनी हरि हा, येई धावुनी ।
परि भक्त पाहिजे त्यासी, प्रेमभावनी ।
तुकड्यासि दया द्या इतुकी, लाभावा तया ॥३॥
भजन - ६५
हरी आठवा मनी अपुल्या, भाव धरोनी ।
सोडूचि नका त्यासि कधी, जागृति, स्वप्नी ॥धृ॥
संसार भूल सारी, हा भ्रमचि ओसरा ।
हरि ठेवितसे या जीवा, वागु द्या बरा ।
सुख-दुःख सोसवोनि सदा, ध्यास घ्या मनी ॥१॥
ध्यानि धरा हरी नयनी, अंतरंगि या ।
रमवा सदा तयासी जिवी, आळवोनिया ।
तुकड्या म्हणे मिळे प्रभु हा, येइ धावुनी ॥२॥