उठा प्रातःकाळ झाला । मारुतीला पाहुं चला ।
ज्याचा प्रताप आगळा । विरंचीही नेणतो ॥ ध्रु. ॥
आमुचा हनुमंत साह्यकरी । तेथें विघ्न काय करी ।
दॄढ धरा हो अंतरीं । तो त्वरीत पावेल ॥ १ ॥
आमुचा निर्वाणींचा गडी । तोचि पावेल सांकडीं ।
त्याचे भजनाचे आवडी । दॄढ बुध्दि धरावी ॥ २ ॥
थोर महीमा जयाची । कीर्ति वर्णवी तयाची ।
रामी रामदासाची । निकत भक्ति करवी ॥ ३ ॥