श्रीसंतएकनाथ गाथा - भाग पहिला : मंगलाचरण - अभंग १ ते ४

१

ॐ नमो सदगुरुनिर्गुणा । पार नाहीं तंव गुणा । बसोनि माझिया रसना । हरिगुणा वर्णवीं ॥१॥

हरिगुण विशाळ पावन । वदवीं तूं कृपा करुन । मी मूढमती दीन । म्हणोनि कींव भाकितसें ॥२॥

तुमचा प्रसाद जाहलिया पूर्ण । हरिगुण वर्णीन मी जाण । एका वंदितसें चरण । सदगुरुचें आदरें ॥३॥

२

नमो व्यासादिक कवी हे पावन । जे परिपूर्ण धन भांडाराचें ॥१॥

करुनी उपदेश तारिलें बहुतां । उपदेश तत्त्वतां चालतसे ॥२॥

एका जनार्दनीं तुमचा मी दास । येवढी ही आस पुरवावी ॥३॥

३

परा पश्यंती मध्यमा वैखरी । नमियेली खरी आदिमाया ॥१॥

वसोनिया जिव्हे वदावेम कवित्व । हरिनामीं चित्त निरंतर ॥२॥

आणिक संकल्प नाहीं माझे मनीं । एका जर्नादनीं वंदितसें ॥३॥

४

श्रीगुरुराया पार नाहीं तव गुणी । म्हणोनि विनवयी करितसों ॥१॥

मांडिला व्यवहार हरिनामीं आदर । सादरा सादरा वदवावें ॥२॥

न कळेचि महिमा ऊंच नीचपणे । कृपेंचे पोसणें तुमचे जाहलों ॥३॥

एका जनार्दनी करुनी स्तवन । घातिलें दुकान मोलेंविण ॥४॥