श्रीसंतएकनाथ गाथा - भाग पहिला : गौळणीं - अभंह २८ ते ३०

२८

मिळती गौळणी दारवटीं बैसती । धरुं आतां निश्चिती घरामध्यें ॥१॥

येतो जातो हें न कळे त्यांची माव । वाउगीच हांव धरिताती ॥२॥

पांच सात बारा होऊनियां गोळा । बैसती सकळां टकमक ॥३॥

एका जनार्दनी न सांपडेचि तयां । योगी ध्याती जया अहर्निशीं ॥४॥

२९

आहर्निशी योगी साधिती साधन । तयासी महिमान न कळेची ॥१॥

तो हा श्रीहरी बाळवेषें गोकुळीं । खेळे वनमाळी गोवाळीयांसीं ॥२॥

एका जनर्दनीं न कळे महिमान । तटस्थ तें ध्यान मुनीजनीं ॥३॥

३०

न सांपडे हाती वाउगी तळमळ । म्हणोनि विव्हळ गोपी होती ॥१॥

बैसती समस्ता धरु म्हणोनि धावे । तंव तो नेणवें हातालागीं ॥२॥

समस्ता मिळोनी बैसती त्या द्वारें । नेणेवेचि खरे येतो जातो ॥३॥

एका जनार्दनी न सांपडेचि तयां । बोभाट तो वायां वाउगाची ॥४॥